1 Februari schreef ik over de verschillende Bouillons in Parijs. Gisteren, 17 april bezocht ik zelf een bouillon. Bij toeval, het stond niet op onze planning. We waren eerlijk gezegd een beetje verkeerd gelopen en in eens zagen we Bouillon Chartier.

Terug in de tijd

We besloten op de charmante verlichting af te gaan en door de draaideur lopend werden we terug in de tijd geworpen. Stond er een rij? Nee, het was zo rond de klok van vijf en het restaurant was voor de helft gevuld. Nu waren wij hier op een Maandag, dat kan ook zomaar het verschil maken. De entourage werpt je terug in de tijd. De gedekte tafel, schattig en eenvoudig. De obers liepen vluchtig op en en neer.

Starter

Als starter namen we de œufs met mayonaise en als hoofdgerecht rijst met runderstoof. De ober schreef vluchtig onze bestelling op het papieren kleed op tafel. De gerechten die ons tafeltje passeerden zagen er niet echt smakelijk uit. Ik kon de gerechten proeven met mijn ogen. Dat wekte bij mij geen eetlust op. Te donker gebakken frietjes, bijna zwart gebakken vleesgerechten. Over het eitje hebben we nog veel lol gehad, maar een aanrader, nee wat mij betreft niet. De runderstoof, niet mijn ding. Ik ben geen grote fan van vlees, maar dacht stoof lijkt me beter dan spaghetti.

Was het goedkoop? Zeker, we betaalden €37,60 voor een fles water, 2 cola en 2x starter en 2x een hoofdgerecht en de charmante entourage. We hebben geproefd, ervaren en besloten we gaan verder. De drankjes en de bijna volle borden eenzaam op het tafeltje achtergelaten. Zo snel dat we de gerechten kregen, zo snel hebben wij Chartier ook verlaten.

Dessert

Er waren nog een aantal tafeltjes bij Café Marly. De Pavlova lonkte naar ons. Als afsluiter van de dag, Pavlova die we samen deelden, begeleid door een Earl Grey thee en een prachtig uitzicht op het Louvre. We betaalden €36 voor het dessert en de thee, inclusief uitzicht. Voldaan, namen we een taxi richting Gare du Nord.

Ga ik nog een keer een bouillon proberen? Wie weet, maar deze in ieder geval niet. Zijn we verwend? Zo zou je het kunnen noemen. Onze ervaring was niet om over naar huis te schrijven, andere bezoekers hadden er minder moeite mee had ik het idee. Was het de entourage? Waardeerden zij de inspanningen van de kok wel? Geen idee. Ik raad je aan om het zelf te ervaren en hoop dat het jou wel gaat smaken.

Bon appétit!

Ps: Bij het eten van een eitje met mayonaise, zal ik deze ervaring in Parijs niet snel vergeten.

Lees hier het artikel van 1 februari.